Jaan Kaplinski Kirjad sinna ja tagasi Armas Oskar Olen mõeld sulle kirjutada juba rohkem kui seitsekümmend aastat, mis on möödas meie viimasest südamlikust…
Eesti kirjandusel on head ajad. Eestis kirjutamisel ka. Palgaliste kirjanike mõte ajab nii mõnelgi kodanikul kopsu üle maksa, ehkki loomeinimeste mitmeaastased stipendiumid on olemas enam-vähem…
Põhjamaa neid On loojak mu arm minu Põhjamaa neid juba hajub ettearvamatuse udu ja tõelisus kaheks on saanud ja avarus ja ajastaja kaotavad oma tähendust Teiegi…
Triin Soomets *kiitusest mul hakkab endast hale / *olen kolmnurga külg jt luuletusi Peeter Helme Vendade maa. Katkend romaanist Kai Aareleid Loe mind Toomas Liiv Õmblusmasinad Jüri Kaldmaa Läbikukkunud…
Eelmises „Loomingu” numbris ilmunud Maarja Pärtna luuleülevaatesse on sattunud eksitav viga (lk 407). „;paranoia” kirjastuses ilmunud „Kogutud teoste” autoriks on mitte Rein, vaid Raul Velbaum. Palume vabandust!
On luuletajaid ja kirjanikke, kelle tekstid edastavad või loovad meeleolu, kutsudes kaasa elama ja tundma. On neid, kelle tekst on nagu võimas vool, kus sõnamass…
Rootsis on 2017. aasta kevadtalvel jõudnud ilma teha mitu romaani, ning kuigi osa neist peegeldab kahtlemata suuremal või vähemal määral keerulist (hetke)olukorda maailmas ja kodumaal, ei…
Me võitleme, joome ja naerame, kuni lõpuks me haihtume põrmuks. Ei kellestki rohkem jää järele kui rajake tähetolmus. Sel’ rajake silma ei hakkagi, kes vaadata…
Tõnis Vilu: „Kink psühholoogile”. Eesti Keele Sihtasutus, 2016. 85 lk. Kelle varbad need on minu pastelse seina peal? Tõnis Vilu, „Kink psühholoogile” Neil…
Maarja Kangro: „Klaaslaps”. „Nähtamatu Ahv”, 2016. 208 lk. Maarja Kangro on meister kirjutama asjadest, mis lähevad valesti. Kui novellides on tal valesti kord boyfriend, kes…