* Võin vaid paluda Jumalat kes äratab ellu kõik surnud ainult mitte mind mina jään sinnapoole koos möödundaastase lumega ja selle kevade õitsvate õunapuudega ja kõik mu luuletused palved ja…
Oliver Berg: „Migratsioon”. EKSA, 2020. 406 lk. 1990. aastate alguses lõpetasin mina gümnaasiumi ja hakkasin end ülikooli sättima. Kaugele selja taha olid jäänud Nõukogude Liit ja pioneerirätt ning…
Kristjan Haljak: „Illuminatsioonid. Luuletused 1974–1990”. Tuum, 2020. 97 lk. Minu kriitikast rääkides on märgitud, et ma tsiteerin palju. Jah, tsiteeringi, usun, et vääriti mõistmise vältimiseks tuleks võimaluse korral…
Suve hakul lahkus meie seast 87-aastasena kirjandusteadlane ja lastekirjanduse uurija Reet Krusten. Ta sündis esiklapsena kultuuritegelaste peres. Tema isa Erni (Ernst) Krusten ja onu Pedro Krusten olid mõlemad kirjanikud, onu…
„Fändomi sünd. Artikleid ulmekirjandusest”. Koostanud Veiko Belials ja Joel Jans. Eesti Ulmeühing, 2020. 520 lk. Eesti ulme otse hämmastava elujõulisuse kirjeldamisega on alustatud või lõpetatud piisavalt palju ulmeteemalisi artikleid, et…
Max Rebu: „Hiina keisri rasedus”. Ants Pasun, 2021. 94 lk. Olen ikka lugenud imestusega, kuidas kriitikud kurdavad Marko Kompuse luulega kohtudes, justkui peaksid nad järsku oma intellektuaalsusest loobuma. Nii kirjutab…
1917. aastal avaldas A. H. Tammsaare kolm ilukirjanduslikku teost: jutustus „Varjundid”[1] kõneleb kopsuhaigete pansionaadis aset leidnud traagilisest armuloost; novellis „Kärbes” on kesksel kohal armupinge tütarlapseliku Tiksi ja vanemaealise kirjaniku Meriheina…
Neid kirjanikke, kes vähe loevad, on vähe, eeldan ma. Kirjanik loeb väga palju ja see ta hulluks ajabki. Kirjandus on julm töö. Toob vähe sisse, inimsuhted on sasipuntras, Jeesus, milleks…